Deze week heb ik twee werken in liggend formaat gemaakt. Dit heb ik nog niet vaak gebruikt, ik illustreer vooral in portretformaat. Maar misschien doe ik dat wel vaker in de toekomst.
De eerste illustratie is een stilleven dat ik twee jaar geleden heb gemaakt (zie week 42-2021). Het simpelweg wijzigen van het formaat van een afbeelding is niet voldoende, aangezien de elementen in de beschikbare ruimte zijn gerangschikt. In het geval van dit stilleven zou er te veel lege ruimte aan de zijkanten overblijven, terwijl de vaas en de andere elementen in het midden dicht op elkaar zouden staan. Dus heb ik de vormen en takken iets anders verdeeld. En bij die gelegenheid het enkele blad op de voorgrond verwisseld voor een takje, omdat het blad in liggend formaat een beetje verloren leek.
Het tweede werk is een herfstlandschap, waarin ik vooral de indruk wilde wekken van ruimte en rust. Daarom zijn de gestileerde bomen op de achtergrond slechts lijntekeningen, ze vormen geen barrière voor het uitzicht, dat ongehinderd de verte en de wolkenloze blauwe lucht in gaat. Alsof het achter de bomen in het niets verdwijnt, een soort rustig zweven.
(Een klik op de illustratie brengt je naar mijn shop bij Werk aan de Muur.)
